Η Χρυσηίδα Δημουλίδου μίλησε στο περιοδικό People για την «κόντρα» της με γνωστή ιστοσελίδα που παίχτηκε πολύ σε διάφορα blogs και μέσα. Τι συνέβη;
«Ο πόλεμος αυτός ξεκίνησε πριν χρόνια από ένα πρόσωπο ‒δημοσιογράφο/συγγραφέα‒ που διατηρεί blog με πολλούς ακολούθους. Από εκεί και μετά, το ένα έφερε το άλλο. Οι bloggers γνωρίζονται μεταξύ τους και η κάθε ανάρτησή τους μεταδίδεται στο Internet με ταχύτητα αστραπής. Πολλοί σχολίαζαν το όνομά μου, χωρίς να έχουν ιδέα ποια είμαι. Και όσο περνούσαν τα χρόνια και εγώ δεν σταματούσα τη συγγραφή και κάθε χρόνο εξέδιδα ένα νέο πολυσέλιδο βιβλίο, που γινόταν από την πρώτη εβδομάδα best seller, τόσο μεγάλωνε και ο υπόγειος, ύπουλος, ανέντιμος και, κυρίως, ανώνυμος πόλεμος που δεχόμουν. Η επιτυχία στην Ελλάδα θεωρείται θανάσιμο αμάρτημα και απαγορεύεται διά ροπάλου. Επιτυχημένος και εμπορικός συγγραφέας σημαίνει αυτόματα πως δεν είναι ποιοτικός.»
Βέβαια κάποιος θα μπορούσε να ισχυριστεί πως και η αρνητική διαφήμιση είναι διαφήμιση και πως στην τελική ο καθένας μπορεί να έχει δικαίωμα στη γνώμη του.
«Όχι, δεν συμφωνώ με αυτό το σλόγκαν. Προτιμώ να είμαι μια άσημη, παρά να δέχομαι τη δυσφήμηση ως διαφήμιση για να γίνω διάσημη. Αυτά είναι για ψωνισμένους, όχι για μένα. Ύστερα, αυτό που μου συμβαίνει δεν ονομάζεται αρνητική διαφήμιση, αλλά σκληρή, ανελέητη και αναίτια ψυχολογική κακοποίηση, που μπορεί, σε κάποιους λιγότερο δυνατούς, να έχει τραγικά αποτελέσματα. Επιτέλους, κάτι πρέπει να γίνει με τη νομοθεσία, ώστε αυτή η κατάσταση να πάψει να γιγαντώνεται συνεχώς. Γιατί αυτό που συμβαίνει μοιάζει με διαδικτυακό ταλιμπανισμό. Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν πλέον καλοί και κακοί άνθρωποι, υπάρχουν λογικοί και τρελοί. Ο κακός έχει και όριο, ο τρελός όχι.»
Θέλει να φύγει από τη χώρα;
«Θέλω να φύγω από την Ελλάδα, ειλικρινά, απλά νιώθω ανασφάλεια να πάω σε μια χώρα ολομόναχη, δεν έχω τις αντοχές της νιότης. Αν όμως υπάρξει κάποιος να με στηρίξει, θα το κάνω. Όσο για τη συγγραφή, πώς να γράψεις με πάθος και να συγκεντρωθείς, όταν η ψυχική σου κατάσταση γίνεται κουρέλι, όταν δεν αναγνωρίζεται ο μόχθος σου, όταν κάνουν τα πάντα για να σε παρουσιάσουν σαν μια ηλίθια που γράφει άρλεκιν, όταν ένα βιβλίο σαν το Κελάρι της Ντροπής, με ένα τεράστιο κοινωνικό μήνυμα κατά της ενδοοικογενειακής βίας, το θεωρούν κωλόχαρτο και το γελοιοποιούν σαν σκληρό πορνό; Γιατί αυτός είναι ο σκοπός τους. Να σταματήσουν οι αναγνώστες να με διαβάζουν. Όμως εκείνο που έχω καταλάβει είναι ότι δεν τους ενοχλούν τα βιβλία μου, αλλά το ότι έχω μεγάλα κέρδη από αυτά. Μου απαγορεύεται επίσης να έχω άποψη και όταν λέω τη γνώμη μου για κάτι στο facebook, κάνουν απανωτές αναφορές και το διαστρεβλώνουν στα blogs τους, έτσι ώστε να φαίνομαι ότι δεν ξέρω τι μου γίνεται, ότι είμαι μια αμόρφωτη και παντελώς ηλίθια που πιστεύει πως είναι συγγραφέας.»
Τελικά θα ολοκληρώσει το νέο της αστυνομικό, Οι Δαίμονες Δεν Έχουν Όνομα, ή θα το αφήσει στη μέση;
«Ένας πραγματικός δημιουργός δεν αφήνει τίποτε στη μέση.»
Διάβασε ακόμα: Βίκυ Καγιά: Είναι ο Ηλίας Κρασσάς ο έρωτας της ζωής της; (φωτό)
