Celebrity News
Χριστόφορος Παπακαλιάτης: Πώς είναι σαν θείος; Σκέφτεται να αποκτήσει σύντομα δικά του παιδιά;
Σε λίγες μέρες θα κυκλοφορήσει η νέα ταινία του Χριστόφορου Παπακαλιάτη, «Ένας άλλος κόσμος» και ο ηθοποιός και σεναριογράφος έδωσε συνέντευξη στο περιοδικό People όπου μίλησε για την καθημερινότητά του.
Έχει αλλάξει κάτι στη σχέση του με την τεχνολογία; Τελευταία είναι πολύ ενεργός στα social media. «Τι να κάνω, με ανάγκασαν οι συνεργάτες μου. Το μόνο που έμαθα μόνος μου είναι το Instagram κι αυτό γιατί με τα ταξίδια στην Αμερική περνούσα ατελείωτες ώρες σε αεροπλάνα, αεροδρόμια και ξενοδοχεία, κι έτσι κόλλησα.»
Είναι γνωστό πως τα σενάριά του είναι χειρόγραφα, καθώς μόνο με αυτό τον τρόπο η φαντασία του είναι απόλυτα ελεύθερη. Έχει άλλες σταθερές συνήθειες, που αρνείται να αποτινάξει, ακόμα κι αν σε κάποιους φαίνεται πως η εποχή μας τις έχει «ξεπεράσει»; «Ναι, σπάνια θα χρησιμοποιήσω GPS. Είμαι από αυτούς που, αν χαθούν, θα κατεβάσουν το παράθυρο και θα ρωτήσουν. Επίσης, με εκνευρίζει παρά πολύ η συνεχής επικοινωνία μέσω mail. Όταν χρειάζομαι κάτι, θα σηκώσω το τηλέφωνο. Δεν μπορώ συνέχεια, για το παραμικρό, να στέλνω mail. Υποτίθεται ότι με τα mail γλιτώνεις χρόνο, όμως εγώ βλέπω τους ανθρώπους να τρέχουν περισσότερο κι εντέλει να έχουν λιγότερο χρόνο. Επιπλέον, ούτε πολύ online banking κάνω, ούτε online shopping, παρά μόνο σε θέματα μουσικής και αγοράς τραγουδιών, όπου αμέσως ξέρω πώς να αγοράσω κάτι από το iTunes, ακριβώς γιατί δεν το βρίσκω πουθενά αλλού. Προσπαθώ να χρησιμοποιώ εγώ την τεχνολογία κι όχι τόσο αυτή εμένα.»
Ανάμεσα στις φωτογραφίες στον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram υπάρχουν και κάποιες με τον ανιψιό του. Είναι μια σχέση που έχει ξυπνήσει το πατρικό του ένστικτο; «Είναι μια σχέση που, ως θείος, απολαμβάνω το καλό της κομμάτι, το πιο εύκολο. Σίγουρα η επαφή με ένα παιδί σε κάνει να βλέπεις τα πράγματα διαφορετικά, όμως άλλο είναι να αγαπάς τα παιδιά και να επικοινωνείς μαζί τους, κι άλλο να μεγαλώνεις ένα παιδί. Πρόσφατα, έγινα και για δεύτερη φορά θείος από τον άλλο μου αδελφό, τον Στέφανο. Όταν είχαμε λοιπόν μαζευτεί όλοι μαζί, ένιωσα ένα πολύ ωραίο συναίσθημα ασφάλειας και σταθερότητας, το οποίο πολλές στιγμές μου λείπει. Γενικά έχω μια οικογένεια με παρά πολλά παιδιά, ανίψια, ξαδέλφια, αδέλφια, τα πάντα. Τους αγαπώ όλους και πάντα θα είναι αναφορά για μένα. Όμως, προς το παρόν, μου αρκεί που είμαι ο άνετος θείος που όποτε θέλει έρχεται κι όποτε θέλει φεύγει.»
Μπορεί να σκεφτεί τον εαυτό του με οικογένεια; «Φαντάζομαι πως για να καταφέρνουν κάποιοι να το συνδυάζουν πάει να πει ότι είναι εφικτό. Όμως, για μένα, μέχρι τώρα, κάτι τέτοιο σήμαινε ότι μοιραία κάτι θα θυσίαζα, κάτι θα αδικούσα, κάπου θα έκανα πίσω, κάτι θα άφηνα. Άρα αυτό με φόβιζε πάντα πάρα πολύ. Είναι πολύ δύσκολο να εξισορροπείς τέτοιες απόλυτες ανάγκες. Δεν γίνεται τόσο εύκολα να τα έχεις όλα σε αυτή τη ζωή, ούτε είμαστε όλοι καλοί σε όλα. Κάτι χάνεις, κάτι κερδίζεις. Εξάλλου, υπάρχει μια έκφραση που λέει «Όποιος πολλά χουφτιάζει, τίποτα δεν σφίγγει». Κοίτα, αυτό που κάνω δεν το βλέπω απλά σαν δουλειά, αλλά πιο πολύ σαν μια ανάγκη, η οποία έτυχε να γίνει και δουλειά. Το κάνω γιατί δίνει νόημα στη ζωή μου. Φαντάζομαι πως όταν αυτό το νόημα το βρω σε έναν άνθρωπο, τότε σίγουρα θα αλλάξουν και οι προτεραιότητές μου. Όχι γιατί έτσι θα πρέπει, αλλά γιατί έτσι θα θέλω. Είμαι ένας τρομερά ελεύθερος, αυτάρκης, αυτόνομος άρα και δύσκολος άνθρωπος και ακόμη δεν έχει έρθει στη ζωή μου αυτό που θα αλλάξει τις προτεραιότητές μου. Αν είναι να έρθει, θα έρθει. Εξάλλου, πιστεύω πως τελικά τίποτα δεν είναι τυχαίο.»
Διάβασε ακόμα: Χριστόφορος Παπακαλιάτης: Έχω κάνει σχέση με συμπρωταγωνίστρια μου