Μια βαθύτερη σκέψη πάνω στον έρωτα δεν μπορεί παρά να είναι ένας στοχασμός πάνω στην έννοια της ανθρώπινης ύπαρξης, χαρακτηριστικό της οποίας είναι το ανικανοποίητο, η νοσταλγία, το αίσθημα της μοναξιάς, η επιθυμία για ολοκλήρωση και τελειότητα, ο ψυχικός πόνος.
Εκείνο που κυρίως γοητεύει στον έρωτα είναι ο απόλυτος χαρακτήρας του, η απαίτησή του για αιωνιότητα και τελειότητα, η σιγουριά των ερωτευμένων ότι έχουν βρει το μοναδικό πρόσωπο που μπορεί να ικανοποιήσει το ατέλειωτο των πόθων τους. Το αγαπημένο πρόσωπο, εξιδανικεύεται, θεοποιείται, λατρεύεται, γίνεται στήριγμα της φαντασίας. Η αναπόφευκτη συνέπεια όλων αυτών είναι να κάνουμε τον άλλο υποχείριο και να απογοητευόμαστε όταν τον βλέπουμε στην πραγματικότητά του.
Ένα μοντέλο τεσσάρων σταδίων του έρωτα είναι το ακόλουθο:
#Έλξη
Αυτό το στάδιο είναι αποτέλεσμα περασμένων εμπειριών και ιδιοτήτων των εξωτερικών χαρακτηριστικών, με την εξωτερική ομορφιά να προεδρεύει όλων.
#Εξέταση
Οι σύντροφοι εξετάζουν το βαθμό της κοινωνικής τους εναρμόνισης όσον αφορά το κοινωνικό και οικονομικό τους υπόβαθρο, την πνευματική τους εναρμόνιση, τη μόρφωση και τους τομείς ενδιαφερόντων – όπως και τη συναισθηματική τους εναρμόνιση ή αίσθηση άνεσης με τη συντροφιά του άλλου. Σε αυτό το στάδιο οι σύντροφοι προσπαθούν να παρουσιάσουν την εικόνα τους με τα πιο θετικά χρώματα.
#Αυτοαποκάλυψη
Σε αυτό το στάδιο δημιουργείται η οικειότητα, όπου προσωπικές σκέψεις και συναισθήματα (θετικά κι αρνητικά), αποκαλύπτονται στο σύντροφο.
#Αμοιβαίες προσδοκίες και ικανοποίηση αναγκών
Σε αυτό το στάδιο, κάθε σύντροφος μαθαίνει τις προσδοκίες του άλλου και κάνει μια συνειδητή προσπάθεια να ανταποκριθεί σε αυτές, όποιος κι αν είναι ο χαρακτήρας τους, οικονομικός, κοινωνικός, συναισθηματικός ή ερωτικός.
Η ερωτική σχέση ενός ζευγαριού, εφόσον υπάρχει έλξη μεταξύ τους, αρχίζει από την πρώτη τους συνάντηση. Εάν δεν υπάρχει έλξη, δεν υπάρχει σχέση. Καθώς αναπτύσσεται η σχέση, οι δύο σύντροφοι αλληλοεξετάζονται και, εάν δεν υπάρχει κοινωνική, πνευματική ή συναισθηματική εναρμόνιση, η σχέση θα τερματιστεί. Εάν υπάρχει, η σχέση θα συνεχίσει να αναπτύσσεται. Καθώς ο βαθμός οικειότητας μεταξύ τους αυξάνεται, οι σύντροφοι αρχίζουν να αποκαλύπτουν τις ευάλωτες και αρνητικές τους πλευρές. Εάν ο σύντροφος δεν κατανοεί ή φοβάται αυτό που του αποκαλύπτεται, η σχέση τελειώνει εκεί. Εάν υπάρχει κατανόηση και συναισθηματική προσέγγιση του άλλου, η σχέση συνεχίζεται και φτάνει στο στάδιο της αμοιβαίας προσδοκίας. Εάν ο ένας σύντροφος δεν ικανοποιεί τις ανάγκες και τις προσδοκίες του άλλου, η σχέση τερματίζεται. Εάν οι ανάγκες και οι προσδοκίες εκπληρώνονται και ικανοποιούνται, το αποτέλεσμα είναι ο έρωτας – αλληλεξάρτηση με σεβασμό στην ανεξαρτησία του άλλου.
Παντελής Παπαδόπουλος
Ψυχίατρος – Ψυχοθεραπευτής
Πηγή: www.papapan.gr
Διάβασε ακόμα: Κλάμα: Μας κάνει καλό;
